Czy aby na pewno lew zasługuje na miano króla zwierząt?

Ten mięsożerny, duży ssak z rodziny kotowatych zaliczany jest do tzw. „wielkiej piątki”, czyli grona pięciu najbardziej niebezpiecznych zwierząt Afryki. Trudno uwierzyć, że niegdyś lwy zamieszkiwały Afrykę, Azję, Europę, a nawet obie Ameryki. Współcześnie występują na Czarnym Lądzie i szczątkowo w Indiach, ale tam ich populacja osiągnęła poziom krytycznie niski.

O lwie mówi się król dżungli, jest on jednak zwierzęciem otwartych równin. Można go spotkać głównie na sawannie, na terenach krzaczastych, górskich lub półpustynnych. Lwy żyją w grupach rodzinnych, stado składa się zazwyczaj z 3-30 osobników: spokrewnionych samic, potomstwa obu płci i kilku niespokrewnionych samców, których głównym zadaniem jest obrona terytorium i prokreacja. Każde stado ma swoją własną hierarchię, w której nawet najsłabszy samiec ma rangę wyższą od samic. Samce stale rywalizują o przywództwo nad stadem i rzadko się zdarza, żeby żyły w jednym stadzie dłużej niż 3 lata. Jeśli samiec zostanie pokonany przez innego, odchodzi od stada i zazwyczaj już do niego nie wraca.

Lwy są mięsożercami, polują głównie na ssaki kopytne, jak antylopy, gazele, zebry, bawoły, guźce i żyrafy, a gdy brakuje pokarmu zdarza im się napadać na zwierzęta hodowlane, gryzonie, ptaki, padlinę, a nawet ludzi. Polują w grupach, głównie w nocy. Skuteczność ataków zależy od zdobyczy, pory dnia, rodzaju terenu oraz umiejętności współpracy w stadzie. Podstawowa technika polega na spłoszeniu ofiary i zagonieniu jej do pułapki. Upolowaną zwierzyną posila się całe stado, najsilniejszy lew zjada najwięcej, po nim pozostałe samce, samice, a na końcu młode. Dzienne zapotrzebowanie dorosłego osobnika sięga 7 kg, a samicy 5 kg.

Lwy rozmnażają się cały rok. Samica podczas rui sama wybiera partnera i oddala się z nim na kilka dni, kopulując kilkadziesiąt razy dziennie. Po ciąży trwającej 100-114 dni na świat przychodzą młode w liczbie od 1 do 6 osobników, którymi opiekuje się całe stado. Młode rodzą się ślepe, otwierają oczy po 3-11 dniach, w 10-15 dniu łapy są na tyle silne, że małe zaczynają chodzić, pełną sprawność osiągają po 4 tygodniach, jednak do 8 tygodnia matka trzyma je w ukryciu. Po tym okresie maluchy zaczynają oddalać się od matki i bawią się z innymi. Gdy mają 11 miesięcy są gotowe do polowania, a po 5 kolejnych zupełnie samodzielne.

Dorosły osobnik osiąga wagę do 250 kg, charakteryzuje się masywnym ciałem z czterema potężnymi, silnie umięśnionymi łapami, zakończonymi ostrymi pazurami, wyposażony jest w silne szczęki, doskonale przystosowane do polowania i zabijania. Na krótkich dystansach może osiągnąć prędkość do 60 km/h. Niewątpliwie jego atrybutem jest grzywa. Jest uważana za oznakę zdrowia, im bujniejsza tym silniejszy i sprawniejszy jest noszący ją osobnik i takich też chętniej wybierają samice na swoich partnerów. Groźnie wyglądająca grzywa zwiększa przewagę samca broniącego terytorium stada, stanowi naturalną ochronę głowy i szyi podczas walki, a tym samym zwiększa szanse przetrwania samicy i jej młodych.

Czy zatem to grzywa sprawiła, że właśnie lew otrzymał miano króla zwierząt? Między innymi tak, jej majestatyczny wygląd sprawia wrażenie korony. Grozny ryk, słyszalny nawet do 5 km, wyraźna hierarchia w stadzie oraz masywna sylwetka nadały mu status królewski, ale czy słusznie?

Nie wszystkie zwyczaje lwów są iście szlacheckie. Lew to jeden z najnudniejszych i najbardziej leniwych samców, potrafi przesypiać aż do 20 godzin na dobę. Niechętnie poluje, często wręcz wyręcza się samicami, głodny zjada gryzonie a nawet szarańczę, gdyż polowania nie zawsze kończą się sukcesem. Zdarza się, że pożera młode lwiątka swojego poprzednika, kiedy obejmuje przywództwo w stadzie. Nie jest też największym ani najbardziej zwinnym z rodziny kotów. Jednak każde z nim spotkanie to wspaniała uczta dla oka, ogromne emocje, respekt oraz spora dawka adrenaliny.